کد مطلب:210851 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127
و اما وجه الحرام
اما وجه الحرام من الولایة فولایة الوالی الجائر و ولایة ولاته الرئیس منهم و اتباع الوالی فمن دونه من ولاة و الولاة الی ادناهم بابا من ابواب الولایة علی من هو وال علیه. و العمل لهم و الكسب معهم بجهة الولایة لهم حرام و محرم معذب من فعل ذلك علی قلیل من فعله او كثیر - لان كل شی ء من جهة المعونة معصیة كبیرة من الكبائر و ذلك ان فی ولایة الوالی الجابر دوس ائحق كله و احیاء الباطل كله - و اظهار الظلم و الجور و الفساد و ابطال الكتب و قتل الانبیاء و المؤمنین و هدم المساجد و تبدیل سنة الله و شرایعه فلذلك حرم العمل معهم و معونتهم و الكسب معهم الا بجهة الضرور نظیر الضرورة الی الدم و المیتة
وجه حرام حكومت این است كه حاكم جابر و ستمكار باشد حكومتی كه بنای آن بر ظلم و ستم باشد حرام است خواه خود بنفسه متصدی و زمامدار باشد یا به واسطه یا برسد به ادنی واسطه كه مجریان و ضوابط فرمان برداران باشند در این گونه حكومت ها كه پایه ی آن بر تعدی و اجحاف باشد كسب و عمل حرام است.
كم یا زیاد كمك به جور و ستم حاكم است و از معاصی كبیره به شمار می رود و این عمل احیاء باطل و كتمان حق است.
اظهار ظلم و جور و فساد است مانند ابطال كتب آسمانی و كشتن انبیاء می باشد زیرا آنها آمده اند بشر را به مصالح زندگی و رشد و رقاء عقلی رهبری كنند هر كس عكس تعلیم و تربیت آسمانی عمل كرد مانند كسی است كه تكذیب و انكار كتب آسمانی و رهبری انبیاء را كرده باشد و تبدیل سنت ربوبی به بدعت بشری حرام و گناه غیرقابل عفو است و در این گونه محیط كسب حرام است مگر به ضرورت و اضطرار مانند خوردن گوشت مرده یا خون كه در حال اضطرار به قدر امساك بدن می توان استفاده كرد.
این درس اجتماعی و روانشناسی است كه امام علیه السلام به مردم می دهد تا روح تشریك مساعی در كار خوب یا بد روشن گردد و هر كه با ستم و بیداد همكاری كند مانند كسی است كه خودش بیداد كرده باشد و امام محیط ناامنی و نادرستی و تعدی و اجحاف و بیدادگری را محیط غیرمرضی دانسته كسب و كار در آن را حرام می داند - زیرا آزادی عمل نیست معاملات روی اجبار و خدعه و حیله و مكر و تبانی انجام می گیرد و معاملاتی كه آزادی عمل در آن نباشد حرام است رضایت طرفین رعایت نشده.
[ صفحه 356]
وجه حرام حكومت این است كه حاكم جابر و ستمكار باشد حكومتی كه بنای آن بر ظلم و ستم باشد حرام است خواه خود بنفسه متصدی و زمامدار باشد یا به واسطه یا برسد به ادنی واسطه كه مجریان و ضوابط فرمان برداران باشند در این گونه حكومت ها كه پایه ی آن بر تعدی و اجحاف باشد كسب و عمل حرام است.
كم یا زیاد كمك به جور و ستم حاكم است و از معاصی كبیره به شمار می رود و این عمل احیاء باطل و كتمان حق است.
اظهار ظلم و جور و فساد است مانند ابطال كتب آسمانی و كشتن انبیاء می باشد زیرا آنها آمده اند بشر را به مصالح زندگی و رشد و رقاء عقلی رهبری كنند هر كس عكس تعلیم و تربیت آسمانی عمل كرد مانند كسی است كه تكذیب و انكار كتب آسمانی و رهبری انبیاء را كرده باشد و تبدیل سنت ربوبی به بدعت بشری حرام و گناه غیرقابل عفو است و در این گونه محیط كسب حرام است مگر به ضرورت و اضطرار مانند خوردن گوشت مرده یا خون كه در حال اضطرار به قدر امساك بدن می توان استفاده كرد.
این درس اجتماعی و روانشناسی است كه امام علیه السلام به مردم می دهد تا روح تشریك مساعی در كار خوب یا بد روشن گردد و هر كه با ستم و بیداد همكاری كند مانند كسی است كه خودش بیداد كرده باشد و امام محیط ناامنی و نادرستی و تعدی و اجحاف و بیدادگری را محیط غیرمرضی دانسته كسب و كار در آن را حرام می داند - زیرا آزادی عمل نیست معاملات روی اجبار و خدعه و حیله و مكر و تبانی انجام می گیرد و معاملاتی كه آزادی عمل در آن نباشد حرام است رضایت طرفین رعایت نشده.
[ صفحه 356]